niecałkiem prawdziwe historie

Często zdarzają się nam dziwne problemy, które ciężko zobrazować dzieciom. Sięgamy wtedy po bajki i opowieści, które mogą nam pomóc. "Nie rozmawiaj z nieznajomymi" - bajka o Czerwonym Kapturku; "Nie bądź chciwy" - Jaś i Małgosia; itd. Przypomina mi się też pewien sposób na nauczanie dzieci z trudnościami w liczeniu. W tej koncepcji to dziecko uczy liczyć misia, a więc błędy popełnia miś, a nie dziecko, które i tak doświadcza wielu niepowodzeń szkolnych.

Proponuję więc żebyśmy sami lub z dzieckiem wymyślali historie, które wszystkim ułatwią życie.

Oto moja wymyślona bajka o Niechcieju.

I kolejna historia

Jak to zrobić - moja wersja.
Malujemy coś na kształt pokoju na kartce A4 - perspektywa może być trochę "kopnięta". Malujemy farbkami ściany i podłogi. Na brystolu malujemy potrzebne postaci, wycinamy i ozdabiamy. Jeśli robimy książeczkę z dziećmi - możemy wycinać naszych bohaterów z gazetek czy malowanek. Potem malujemy lub wycinamy z kolorowego papieru potrzebne mebelki i przedmioty. Następnie układamy scenki, robimy zdjęcia i możemy drukować... lub odgrywamy scenki z dzieckiem w naszym pokoju zdarzeń.

Może zrobicie opowiastki o strachach nękających wasze dzieci, albo o warzywach, lubieniu myciu zębów.
Aha - specjalnie nie dołączyłam zakończeń moich bajek o Niechcieju :)

faktura

Kredki, farbki i flamastry - są kolorowe, dają duże możliwości, ale obrazki są takie PŁASKIE! Dlatego dziś proponuję dodać trochę faktury do naszych obrazków, przepraszam - dziecięcych obrazków. W jednej z metod pracy z osobami z dysleksją też się stosuje różne faktury - np kontury liter oklejone futerkiem, papierem ściernym czy gładkim materiałem. Pobudza to nie tylko zmysł wzroku, ale i dotyku, co sprzyja ćwiczeniu nowych połączeń w mózgu. Zatem przygotowujemy piasek, muszelki, kamyczki, patyczki, watę, włóczkę, brokat, kaszę, mąkę, makaron, ryż i jak mawia moja Jamba "będziemy tworzyć". Można wykorzystać gotowe kartki z kolorowankami albo poprosić dziecko żeby narysowało różne przedmioty, osoby czy scenki, a następnie grubo pokrywamy klejem kartkę (lub lepiej karton). Dziecko może wybrać jakich przedmiotów użyje. Po wyschnięciu kleju obrazek można pomalować. Ale równie dobrze można poprosić dziecko o pomalowanie go przed naklejeniem piasku czy kaszy.  Będzie bałagan przy tworzeniu! Będzie też po zakończeniu, bo obrazki często "gubią" swoją fakturę i będziemy znajdować ryż czy muszelki wszędzie.

Kiedyś zastanawiał się po co ja to robię. Jamba i Jabbers byli mali gdy zaczynaliśmy nasze podróże po dziecięcej sztuce. A teraz Jamba sama bierze kartkę, klej i różne gadżety i woła "mamo, daj mi klej i zieloną kartkę bo będę tworzyć"!